Ένα εντελώς διαφορετικό άρθρο θα διαβάσετε σήμερα στον MELISSOCOSMO.
Το άρθρο αυτό γράφεται για όσους έχουν εγκλωβιστεί στην Αθήνα, βρίσκονται χωρίς δουλειά και είναι σε απόγνωση.
Στις δύσκολες αυτές στιγμές για την πατρίδα, και για όλους μας, η συσπείρωση, η αλληλοβοήθεια, και η αλληλοκατανόηση φαντάζουν πολύ σημαντικά πράγματα.
Θα προσπαθήσω σήμερα λοιπόν να σας δώσω μια άλλη διέξοδο, που ίσως αν το δείτε σοβαρά να σας βγάλει από το αδιέξοδο, της ανεργίας και της μιζέριας.

Θα πρέπει να σας εξηγήσω εδώ ότι ο γράφων αυτό το άρθρο υπήρξε σε όλη του την ζωή, Αγρότης, Κτηνοτρόφος, και Μελισσοκόμος.

Σε ότι θα διαβάσετε λοιπόν πέρα από την πείρα, υπάρχει και βαθιά γνώση των πραγμάτων.

Εδώ και κάποιες δεκαετίες λοιπόν υπήρξε η τάση, να φεύγουν οι νέοι από την επαρχία προς τις μεγάλες πόλεις, και κυρίως προς την Αθήνα.

Ο Ιούλιος είναι ο μήνας που βρίσκεται στην καρδιά του καλοκαιριού ο μήνας της αρχής των διακοπών μας.
Έχουμε κάνει κάποιους τρύγους ήδη ενώ άλλοι ετοιμάζονται αυτόν τον μήνα να τρυγήσουν.
Τον Ιούλιο πρέπει να μεταφέρουμε τα μελίσσια μας από τον Έλατο στον κάμπο.
Αυτό πρέπει να το κάνουμε για δυο λόγους.
Πρώτον γιατί στο βουνό τόσο καιρό δεν υπήρχαν αρκετές γύρες και οι βασίλισσες περιόρισαν τις γέννες τους με αποτέλεσμα να μειωθούν σημαντικά οι πληθυσμοί, και δεύτερον γιατί η παρατεταμένη παραμονή τους στον Έλατο προκαλεί μελανίαση στις μέλισσες.