
Του Γιώργου Κοτζιά
Μελισσοκομικές ιστορίες
Συνέβη πριν 500 ή 600 χρόνια.
Το ιστορικό θέλει το ένα και μοναδικό πρόσωπο της αληθινής ιστορίας μας να ανηφορίζει τα δύσβατα πευκοδάση της Ανατολικής Κρήτης.
Γνώριμα μέρη γι’ αυτόν ανέβαινε τα όρη λες και δεν πατούσε στην γη, ώσπου το κακοτράχαλο μονοπάτι τον έβγαλε στον πιο παράξενο βράχο που μπορεί να έχει αντικρίσει μάτι ανθρώπινο. Ένα κομμάτι πέτρα πανύψηλο τριάντα ή και σαράντα μέτρα, αλλά λεπτό ίσιο και κάθετο λες και κάποιος θεός έριξε το ακόντιο του, για να σκοτώσει κάποιο γιγάντιο τέρας που απειλούσε την Κρητική Γη.
Και αυτό μπήχτηκε στην γη και πέτρωσε και έμεινε εκεί χιλιάδες χρόνια, έτσι ίσιο, κάθετο, τεράστιο, αναλλοίωτο στον χρόνο, ένα βέλος μπηγμένο στο σώμα της Κρητικής Γης για να θυμίζει σε όλους ότι κανένας δεν μπορεί να βλάψει ετούτο τον τόπο.