Φίλες και φίλοι κάποια πράγματα πραγματικά χαίρομαι όταν τα γράφω.
Όπως σήμερα πχ που αποφάσισα να γράψω ξεχωριστά για μια Ελληνικότατη γυρεόπιτα.

Αν ήσουν έφηβος στην αρχαία Σπάρτη και πλησίαζε η ώρα να ολοκληρώσεις τη σκληρή φυσική σου εκπαίδευση (τα γυμνάσια), τι θα έκανες; Θα αποσυρόσουν στον Ταΰγετο για να περάσεις τον… μήνα του μέλιτος. Όχι για να εξασκηθείς στα γνωστά αθλήματα της παντρειάς, αλλά για να φτάσεις το σώμα σου στο απόγειο της δύναμής του τρεφόμενος αποκλειστικά με μέλι: Η αρχαία αυτή μαρτυρία υπογραμμίζει τη μεγάλη θρεπτική αξία του μελιού, πόσο μάλλον όταν η θεά της νεότητας Ήβη σερβίριζε στους ολύμπιους θεούς μέλι (αμβροσία) και υδρόμελο (νέκταρ). Τι γνώριζε σχετικά ο μακρόβιος Ιπποκράτης και σύστηνε ανεπιφύλακτα το εκλεκτό ελληνικό μέλι ως κορυφαίο ελιξίριο νεότητας;

Μελισσοκομικά εργαλεία διαθέτουμε όλοι. Πόσα όμως από αυτά τηρούν τις απαραίτητες προδιαγραφές για τρύγο;
Δείτε τι χρειάζεται, από τη νομοθεσία, να έχει μία μελισσοκομική αποθήκη.

Ξεκινώντας από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ο Κανονισμός 852/2004 ΕΕ αναφέρει ότι σε κάθε πρωτογενή παραγωγή (όπως η μελισσοκομία) δεν απαιτείται πιστοποίηση HACCP. Αυτό ισχύει όσους παράγουν μέλι και το πουλούν απευθείας ή μέσω τοπικής αγοράς, δηλαδή της πλειοψηφίας των μελισσοκόμων στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, HACCP πρέπει να διαθέτουν όσοι συλλέγουν μέλι από μελισσοκόμους και το τυποποιούν. Όσοι δηλαδή ασχολούνται με το «ΜΕΤΑ» της παραγωγής.