Φίλες και φίλοι ο άνθρωπος από πολύ νωρίς εκτίμησε την αξία του χρυσού, από αρχαιοτάτων χρόνων.
Φυσικά και οι αρχαίοι Έλληνες δεν αποτέλεσαν εξαίρεση, και έψαξαν τον χρυσό και τον επεξεργάστηκαν, κάνοντας με αυτόν θαυμάσια έργα τέχνης, πολλά από τα οποία μπορούμε να θαυμάσουμε μέχρι τις μέρες μας.
Η Ελληνική γη θα έλεγα ότι έκρυβε και συνεχίζει να κρύβει καλές ποσότητες χρυσού στα σπλάχνα της.
Ψάχνοντας λίγο μόνο στο διαδίκτυο για πληροφορίες βρήκα δεκάδες αρχαία χρυσωρυχεία και περιοχές που οι αρχαίοι πιθανόν έβγαζαν χρυσό.
Στις μέρες μας οι Έλληνες πολίτες μάλλον έχουν σταματήσει να ψάχνουν για φυσικό χρυσό και το έχουν ρίξει στην αναζήτηση θησαυρών.

Ήταν Σεπτέμβριος του 1999...

Τότε με φώναξε σχεδόν πανικόβλητος ένας φίλος μου, λέγοντας ότι στην μάντρα του σπιτιού του, πήγε και χώθηκε ένα σμήνος μελισσών, και δεν μπορεί κανείς να περάσει από εκεί, καθώς φοβούνται μην τους τσιμπήσουν οι μέλισσες.

Τότε πήρα μια άδεια κυψέλη και πήγα στο σημείο!

Είδα ότι ήταν ένα μικρο σμήνος το πολύ 2 πλαισίων που προσπαθούσε να πιάσει σε μια σχισμή της μάντρας, αλλά επειδή η μάντρα ήταν από τσιμέντο η σχισμή δεν ήταν πολύ μεγάλη και πολλές μέλισσες δεν χώραγαν να μπουν.

Με λίγο καπνό έβγαλα το σμήνος και το έβαλα σχετικά εύκολα στην κυψέλη.