Συνάδελφοι, ένας γλυκός πονοκέφαλος των μελισσοκόμων είναι τα σμήνη που φεύγουν την άνοιξη κατά την διάρκεια της εποχής της σμηνουργίας.
Όπως ξέρουμε όλοι όταν ο πληθυσμός της κυψέλης μεγαλώσει και οι μέλισσες δεν χωράνε στην κυψέλη τότε ενεργοποιείται η διαδικασία της σμηνουργίας στο μελίσσι, άλλοτε πιο έντονα και άλλοτε πιο ήπια, εξαρτάται από την νεκταροέκκρισση της ανοίξεως η τάση.
Με αυτόν τον τρόπο το μελίσσι και διαιωνίζει το είδος του αφού πολλαπλασιάζεται καθώς αυτό μοιράζεται σε κομμάτια και φτιάχνει καινούργιες βασίλισσες και νέες αποικίες, αλλά και αραιώνει ο πληθυσμός όταν φύγει ένα η περισσότερα σμήνη με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αυτός ο συνωστισμός που στενοχωρεί το σμήνος σε μια εποχή μάλιστα που σταδιακά οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν.
Δευτέρα, 10 Απριλίου 2017
Η απολέπιση της κηρήθρας!!! video
Melissocosmos
Δευτέρα, Απριλίου 10, 2017
Φίλες και φίλοι, πρώτιστος στόχος κάθε μελισσουργού είναι νομίζω να γευτεί την γλύκα των τρύγων του μελιού.
Αυτό ονειρεύεται και αυτό κυνηγάει!
Αργότερα φυσικά κινήται περαιτέρω και σε άλλα προϊόντα της μέλισσας.
Η κοινωνία των μελισσών διαβιώνει σε κυψέλες, οι οποίες με την σειρά τους φέρουν εσωτερικά κηρήθρες.
Στα κελιά των κηρηθών οι μέλισσες μεγαλώνουν τα μικρά τους, και αποθηκεύουν γύρη και μέλι, ενώ σε ορισμένα ειδικά κελιά υπό προϋποθέσεις μπορούμε να βρούμε και βασιλικό πολτό!
Πανέμορφο βίντεο: Τρύγος και εξαγωγή θυμαρίσιου μελιού στην Κάλυμνο
Melissocosmos
Δευτέρα, Απριλίου 10, 2017
Τρύγος και εξαγωγή θυμαρίσιου μελιού στην Κάλυμνο από τον Σταύρο Θεοδωρίδη.!!
Η μελισσοκομία στην οικογένεια μας είναι στην ουσία η συνέχεια μιας παράδοσης πολλών γενεών με προσπάθεια, αφοσίωση και σεβασμό στα εργαλεία και τις γνώσεις που πέρασαν από γενιά σε γενιά.Βασικός πυρήνας της μελισσοκομίας στην οικογένεια μας αποτέλεσε ο Αθανάσιος Σκαρούλης (παππούς μας) ο οποίος ήταν από τους πρώτους μελισσοκόμους του νησιού διατηρώντας πήλινες κυψέλες(τα λεγόμενα κυψέλια) στην περιοχή Σκάλια Καλύμνου και ο οποίος μετέδωσε την τέχνη της μελισσοκομίας στα παιδιά του και τα εγγόνια του.Σήμερα είμαστε ενεργοί 3 γενιές μελισσοκόμοι με πρωτεργάτη τον παππού μου Ηλία Θεοδωρίδη και τα παιδιά του Σταύρο,Θεόδωρο και Αγγελική Θεοδωρίδη.
Άνοιξαν το στομάχι αυτού του άρρωστου ταύρου, αλλά αυτό που βρήκαν μέσα θα σας ΣΟΚΑΡΕΙ…
Melissocosmos
Δευτέρα, Απριλίου 10, 2017
Μελίσσι σε παραδοσιακές κυψέλες (κοφίνια) video
Melissocosmos
Δευτέρα, Απριλίου 10, 2017
Ένα ωραίο βιντεάκι ψάρεψα και κρίνω σκόπιμο να το αναδημοσιεύσω να το δουν και οι αναγνώστες του MELISSOCOSMOU.
Οι νεαροί μελισσοκόμοι κυρίως θα πρέπει να δώσουν προσοχή.
Οι μέλισσες που θα δείτε στα κοφίνια είναι της Μακεδονικής φυλής, γι αυτό κοιτάξτε προσεκτικά για να μάθετε να τις ξεχωρίζετε.
Θα δείτε ότι είναι σχετικά γκρίζες μέλισσες χωρίς καθόλου κόκκινα δαχτυλίδια.
Αντιθέτως οι μέλισσες που διακρίνονται στις εισόδους των κυψελών προς το τέλος του βίντεο είναι μισές μισές.
Υπάρχουν δηλαδή και Μακεδονικές και Κεκρόπιες.
Οι Κεκρόπιες είναι αυτές που έχουν λίγο κόκκινο στη βάση της κοιλιάς τους.
Στο 0.18 και 0.23 δευτερόλεπτο του βίντεο θα δείτε οτι οι μέλισσες τινάζονται όλες μαζί απότομα.
Αυτό σημαίνει συναγερμός στην γλώσσα των μελισσών και όταν το κάνουν είναι σε ετοιμότητα όλο το σμήνος και γίνονται επιθετικές.
Παλιότερα που δεν υπήρχαν κυψέλες οι μελισσοκόμοι χρησιμοποιούσαν διάφορες κατασκευές για να φιλοξενούνται οι μελισσούλες τους.
Είτε σε κομμάτια από κορμούς δέντρων, είτε σε πήλινες κατασκευές, είναι σε ξύλινα κουτιά, είτε σε κοφίνια σαν αυτά που βλέπετε.
Ακόμα και σε μάντρες έφτιαχναν χώρους τετράγωνους για να βάζουν μελίσσια αλλά και σε βράχους.
Δείτε το video
Ροβίνια ή ψευδοακακία το δέντρο που μπορεί να δώσει μέχρι 120 κιλά μέλι ανά στρέμμα
Melissocosmos
Δευτέρα, Απριλίου 10, 2017
Μια ακόμα ανάρτηση η σημερινή που σκοπό έχει να εμπλουτίσει τις γνώσεις των μελισσοκόμων γύρω από τα άριστα μελισσοκομικά φυτά.
Η Ροβίνια η ψευδοακακία λατινική ονομασία robinia pseudoacacia είναι φυτό που έχει εγκλιματιστεί στην Ελλάδα.
Συχνά το βρίσκουμε στα παρτέρια των δρόμων ως καλλωπιστικό φυτό.
Είναι φυλλοβόλο φυτό και την άνοιξη ανθίζει με τσαμπιά από αρωματικά λουλούδια συνήθως λευκά και σπανίως ροζ ανάλογα με την ποικιλία.
Ο κορμός του είναι γκρίζος με ανάγλυφες ρίγες (σαν του πεύκου, γκρίζες όμως) και το δέντρο φτάνει σε ύψος τα 25 μέτρα.
Αντέχει ακόμα και σε θερμοκρασίες -10 C οπότε μπορεί σχεδόν οπουδήποτε στην χώρα μας να ευδοκιμήσει.