Η Σταύρωση έργο του Κωνσταντίνου Γεωργόπουλου

Χτες στην αρχική μου σελίδα στο Facebook είδα για πρώτη φορά αυτή την απικόνιση.
Είμαι άνθρωπος που πάντα θαύμαζε την τέχνη.
Όσο μπορώ πηγαίνω σε μουσεία και εκθέσεις.
Νομίζω όμως αν και όχι μόνο στην Ελλάδα πλέον κάπου έχουμε χάσει το νόημα της τέχνης.
Τι είναι τέχνη αλήθεια;
Ανοίγω το λεξικό λοιπόν και διαβάζω...

Μια και ο καιρός πλησιάζει για αγορά , κατασκευή, επισκευή ή συντήρηση των κυψελών μας ακολουθεί αυτό το κείμενο ...
Αυτό το κείμενο απευθύνεται σε μελισσοκόμους που φτιάχνουν μόνοι τους τις κυψέλες τους και χρησιμοποιούν κινητούς πάτους με συρόμενο μόνο η διπλό συρτάρι.
Εγώ χρησιμοποιώ και του δύο τύπους συρταριού ανάλογα την περίσταση και την εποχή.
Ότι θα γράψω είναι δίκη μου άποψη και δεν σημαίνει ότι είναι και αποδεκτή από όλους.
Σαν αρχή σας λέω ότι εδώ και κάποια χρόνια δεν χρησιμοποιώ ξύλινα συρτάρια στους κινητούς πάτους των κυψελών μου ,αλλά δεν είναι η στιγμή να το αιτιολογήσω.

Η ανάρτηση αυτή δεν αφορά όλη την Ελλάδα, αφού προς τα βόρεια οι όποιες ενέργειες πρέπει να γίνουν αργότερα.

Ήρθε ο πολυπόθητος Φλεβάρης λοιπόν και μαζί του επανήλθαν και οι γόνοι στα μελίσσια.
Παλιότερα οι μελισσοκόμοι δεν είχαν τόσο άγχος μέχρι να δουν τους πρώτους γόνους.
Γιατί τα μελίσσια άντεχαν πολλούς μήνες τον χειμώνα.
Τώρα όμως με την νέα μορφή νοζεμίασης πολλά μελίσσια που κρατούσαν γόνους μέχρι τον Νοέμβριο τα βλέπουμε να καταρρέει ο πληθυσμός τους μέχρι τον Φεβρουάριο.
Αυτές είναι πρωτόγνωρες καταστάσεις και πρέπει οι μελισσοκόμοι πλέον να κάνουν ειδικές κινήσεις κατά τις νοζεμίασης το φθινόπωρο προκειμένου να μην έχουν τέτοια προβλήματα.
Αλλά και όσα μελισσάκια καταφέρουν να φτάσουν και να ρίξουν γόνους τον Φλεβάρη δεν έχουν ξεφύγει εντελώς τον κίνδυνο.
Καλό είναι ο μελισσοκόμος να ψάξει να βρει μια περιοχή που να έχει αρκετή γύρη για να μπορέσουν να πάνε καλά τα μελίσσια.
Έχω παρατηρήσει ότι...

Συνήθως οι μελισσοκόμοι αρέσκονται να έχουν στο μελισσοκομείο τους μεγαλόσωμες βασίλισσες.
Όταν αγοράζουν από βασιλοτρόφο, τότε χειροτερεύει η τάση και τις περισσότερες φορές ο μελισσοκόμος απαιτεί κιόλας η βασίλισσα που αγόρασε να είναι μεγαλόσωμη.
Έχει βάση όμως αυτή η συμπεριφορά;
Οι μεγαλόσωμες βασίλισσες είναι καλύτερες;
Παράγουν περισσότερα ωάρια;
Γεννούν περισσότερα κελιά κάθε ημέρα;

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια η καλλιέργεια λεβάντας κερδίζει έδαφος όλο και περισσότερο.
Όμως σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για εκτάσεις όπως της Γαλλίας.
Δειλά δειλά όμως αρχίζουν τα μελίσσια να μεγαλώνουν όταν είναι κοντά στις καλλιέργειες, αλλά ακόμα δεν έχουμε αυτούσιο Ελληνικό μέλι λεβάντας.

Φίλες και φίλοι ένα στρέμμα καλλιέργειας λεβάντας αν και ήδη από το δεύτερο έτος αποδίδει 500 κιλά φυτικής παραγωγής, φτάνει την μέγιστη απόδοση το 4ο έτος παράγοντας 800-900 κιλά.
Από αυτή την ποσότητα παράγονται 16 λίτρα αιθέριου ελαίου και αποφέρουν στον καλλιεργητή έσοδα περί τα 900 ευρώ.
Φυσικά στα παραπάνω ποσά που αποφέρει στην οικονομία αυτή η καλλιέργεια πρέπει να προστεθούν και αυτά που προκύπτουν από την παραγωγή μελιού από τα άνθη λεβάντας, καθώς αποτελεί ένα άριστο μελισσοκομικό φυτό.