Είναι γνωστό σε όλους νομίζω ότι τα μεγαλύτερα ψέμματα τα λένε οι κυνηγοί και οι ψαράδες.
Αυτό συμβαίνει για να τονιστεί η αξία του ατόμου, για να ενισχύσουμε το εγώ μας βάζουμε λίγη σάλτσα παραπάνω και λέμε πόσα πολλά πουλιά χτυπήσαμε ή πόσο τεράστιο ψάρι πιάσαμε.
Έτσι είναι.
Θα έλεγα ότι στην κατηγορία των ψευτών σιγά σιγά πρέπει να καταχωρηθούν και οι μελισσοκόμοι αφού ακολουθούν ακριβώς την ίδια τακτική.
Γνωρίζω μελισσοκόμους αρκετούς που πριν 2 χρόνια με ρωτούσαν πως να κόψουν παραφυάδες ενώ τώρα το παίζουν μάστερ του επαγγέλματος.

Ξέρω έναν αρκετά μεγάλο κύριο που έχει 13 μελίσσια όλα κι όλα.
Αυτός συστήνεται ως μεγαλομελισσοκόμος που έχει 2 χιλιάδες μελίσσια.
Τα ψέμματα του είναι παροιμιώδες.

Χτες επισκέφτηκα το μελισσοκομείο με τις παραφυάδες που κόψαμε τον Σεπτέμβριο.
Από αυτά τα μελίσσια δεν χάθηκε ούτε μια βασίλισσα τον χειμώνα, και είναι λογικό αφού ήταν πολύ νεαρής ηλικίας.
Οι παραφυάδες τον Σεπτέμβριο, οι 10 έγιναν με βασίλισσες του Στέργιου Στεργάτου, και οι υπόλοιπες έγιναν με δικές μας βασίλισσες επιλογής από μελίσσια που επί σειρά ετών έδειξαν την μεγαλύτερη σταθερότητα.
Έχω πει αρκετές φορές ότι εμείς πάντα κόβουμε παραφυάδες Αύγουστο και Σεπτέμβριο, αφού τελειώσουμε με την συγκομιδή μελιού.

Παρ’ όλο που τα περισσότερα φίδια στη χώρα μας είναι ακίνδυνα οι περισσότεροι άνθρωποι λόγω άγνοιας πανικοβάλλονται στη θέα οποιουδήποτε φιδιού και νιώθουν πως απειλείται η ζωή τους. Το αποτέλεσμα συνήθως είναι ένα άδικα σκοτωμένο ζώο. Σε αυτό το άρθρο θα εξηγήσουμε πως μπορεί κάποιος να αποτρέψει όσο το δυνατόν την είσοδο των φιδιών στην ιδιοκτησία του και να μειώσει κατά πολύ τις πιθανότητες μιας τέτοιας συνάντησης.