Στην ομάδα του Melissokosmou στο Facebook το μέλος μας η Εβελίνα ανέβασε ένα βίντεο με ένα μελίσσι που έβγαλε από τον τοίχο ενός παλαιού σπιτιού με τον άνδρα της Ξενοφώντα.
Στο σπίτι μένει κόσμος και αποφάσισε να κάνει ανακαίνιση.
Στον τοίχο όμως από χρόνια είχε κάνει φωλιά ένα σμήνος οπότε η οικογένεια του σπιτιού φώναξε τους μελισσοκόμους για να το βγάλουν.
Οι μελισσοκόμοι αναγκάστηκαν να σπάσουν τους τοίχους για να μαζέψουν το μελίσσι.
Το μελίσσι είχε πολλά χρόνια στο σημείο, πράγμα που το μαρτυρούν οι κατάμαυρες κηρήθρες του όπως θα δείτε και στο βίντεο.

Του Παύλου Νεοφύτου

Όταν έφτασα στο περιβόλι του Αντώνη Ηλία, δίπλα ακριβώς από το φράγμα της Άχνας, τον ρώτησα πώς γίνεται να ανοίξουμε κυψέλες χωρίς στολή.
Εκείνος μου είπε πως ήρθα σε καλή περίοδο για επιθεώρηση κυψελών με γυμνά χέρια, αφού η νεκταροέκκριση των ανθών είναι μεγάλη, γεγονός που ηρεμεί τις μέλισσές του.
Επίσης είναι και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: είναι βασιλοτρόφος, έτσι μέχρι κάποιο βαθμό μπορεί και παράγει μέλισσες με γονίδια λιγότερης επιθετικότητας, ενώ είναι από τους ελάχιστους στην Κύπρο που ασκεί τεχνητή γονιμοποίηση βασίλισσας με σπερματοζωάρια κηφήνα δικής του επιλογής.
Είναι μελισσοκόμος 50 περίπου χρόνια.

Οι μέλισσες κατάλαβαν πρώτες ότι η Γη είναι στρογγυλή, και όχι ο άνθρωπος.
Οι μέλισσες έχουν αναπτύξει μία πολύπλοκη γλώσσα για να ενημερώνουν η μία την άλλη που βρίσκεται το καλύτερο νέκταρ και χρησιμοποιούν τον ήλιο ως σημείο αναφοράς.
Το εκπληκτικό είναι ότι μπορούν να συνεννοούνται ακόμη και τις συννεφιασμένες μέρες ή τη νύχτα, υπολογίζοντας τη θέση του ήλιου στην άλλη πλευρά του κόσμου.
Αυτό σημαίνει ότι είναι σε θέση να συλλέγουν και να αποθηκεύουν πληροφορίες, παρά το γεγονός ότι ο εγκέφαλός τους είναι ενάμιση εκατομμύριο φορές μικρότερος από τον δικό μας.
Ο εγκέφαλος της μέλισσας έχει περίπου 950.000 νευρώνες ενώ ο ανθρώπινος έχει από 100 μέχρι 200 δισεκατομμύρια νευρώνες.
Το μέλι που παράγουν 12 μέλισσες σε ολόκληρη τη ζωή τους γεμίζει ένα κουταλάκι του γλυκού.

Και ότι ο Γιώργος Σουκαράς απο την Μάνη προσπάθησε να σπάσει αυτό το ρεκόρ;

Την ώρα της απόλυτης παρακμής αυτής της χώρας που έχει πατώσει.
Την ώρα που το τίποτα βαπτίζεται σε μεγάλο έργο, και οι κλέφτες σε μεγάλους ευεργέτες.
Υπάρχουν ευτυχώς και κάποιες εξαιρέσεις που βροντοφωνάζουν ότι εδώ είναι Ελλάδα Θεών νταμάρι, έστω κι αν αυτή συρρικνώθηκε, έστω και αν οι γνήσιοι Έλληνες μετριούνται πλέον στα δάχτυλα.
Ο λόγος για τον μεγάλο Αργυρή Κόσκο για μια ακόμα φορά.

Ο οποίος άφησε παρακαταθήκη δημιουργώντας μόνος του χωρίς οικονομική βοήθεια το μεγαλύτερο μελισσοκομικό πάρκο της Ελλάδας με 500.000 μελισσοκομικά δέντρα στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας.
Κάτοχος τριών ευρεσιτεχνιών μεταξύ άλλων επινόησε την εξάχνωση της δραστικής ουσίας ενάντια στην βαρρόα.

Μερικές φορές βλέπω ορισμένα θέματα από το εξωτερικό και αναρωτιέμαι σαν τον Αυλωνίτη...
Όρε που πάμε...
Που πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια, για να μην πω ξεβράκωτοι στα αγγούρια...
Την ώρα που στην Ελλάδα δεν φυτεύουμε ούτε θυμάρια...
Την ώρα που τα πευκοδάση έχουν καεί, και στα εναπομείναντα μας απαγορεύουν να κάνουμε εμβολιασμό.
Την ώρα που η Ε.Ε μας παραχωρεί κονδύλια για μελισσοκομικά πάρκα και εμείς δεν τα θέλουμε.
Την ώρα που εταιρείες παραχωρούν δωρεάν εκατομμύρια δέντρα και φυτά αλλά κανένας Μελισσοκομικός Σύλλογος δεν ενδιαφέρθηκε να οργανώσει μια δεντροφύτευση στην κατακαμένη Ελλάδα.

Όπως με ενημέρωσαν καλά πληροφορημένες πηγές, οι συνήγοροι έχουν ήδη καταθέσει σχετικά με την υπόθεση αγωγής που κατέθεσε η αντιπολίτευση της ΟΜΣΕ για τις εκλογές της ομοσπονδίας.
Όπως χαρακτηριστικά μου τονίστηκε κατά 99.99% η υπόθεση παει για το αρχείο και κλείνει.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι και τώρα τι;
Πως θα συνεννοηθούμε μεταξύ μας μετά από τέτοια μάχη για να παει μπροστά ο κλάδος;

Όλοι μεγαλώσαμε διαβάζοντας τον μύθο του Αισώπου που έλεγε ότι ο Τζίτζικας είναι ένας τεμπέλης τραγουδιστής του καλοκαιριού, που δεν προνοεί όπως το μυρμήγκι για τον ερχομό του χειμώνα και στο τέλος πεθαίνει άδοξα.
Είναι όμως έτσι;
Όχι δεν είναι, ή τουλάχιστον δεν είναι ακριβώς έτσι.
Θα έλεγα ότι η ιστορία έστω και ως μύθος είναι άδικη για τον τζίτζικα.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο Τζίτζικας γεννιέται στο χώμα ως σκουλήκι, και παραμένει στο χώμα έως και 17 χρόνια.
Εκεί τα περισσότερα σκουλήκια γίνονται τροφή για πουλιά και διάφορα άλλα ζώα.
Άρα λοιπόν ο τζίτζικας ζει και βιώνει πολλούς χειμώνες.