Αν ψάχνετε τρόπους για να ταΐσετε φυσικά τα μελίσσια σας, προκειμένου να αποφύγετε την χειμερινή έλλειψη τροφής που μπορεί να οδηγήσει και σε καταστροφή του μελισσιού, τότε το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να ακολουθήσετε το παράδειγμα των αρχαίων Ελλήνων.

Μπορεί στις μέρες μας οι παραγωγοί μελιού να χορηγούν ένα είδος τροφής που περιλαμβάνει επεξεργασμένη ζάχαρη ή βανίλια, ωστόσο στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε αυτή η λύση.

Πέρυσι λίγο πριν τα Χριστούγεννα διαπιστώσαμε ότι τα μελίσσια μας έπασχαν από βαριά προσβολή Νοζεμίασης και πως ο πληθυσμός τους μειωνόταν ραγδαία.
Αναζητήσαμε κάτι νόμιμο και επιλέξαμε να κάνουμε εφαρμογές με Nozevit εξαιτίας θετικών αναφορών που διαβάσαμε σε Αμερικανικά Sites.
Κάναμε τις εφαρμογές και μείναμε απολύτως ικανοποιημένοι αφού τον χειμώνα χάσαμε μόλις 6 μελίσσια από το σύνολο 200 που διαχείμαζαν.
Αυτή η επίδοση η οποία ήταν η χαμηλότερη εδώ και πολλά χρόνια μας έκανε φέτος να παραγγείλουμε από νωρίς το Nozevit.
Γιατί τα καλύτερα αποτελέσματα είναι όταν κάνεις πρόληψη, κι όχι όταν αναγκάζεσαι να κάνεις θεραπεία και τα μελίσσια έχουν φλομώσει από την ασθένεια.
Παραγγείλαμε το σκεύασμα από το ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΡΗΤΗΣ και τον Γιάννη Δερμιτζάκη που είναι ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος στην Ελλάδα.

Ήταν Οκτώβριος του 2013 και είχε προηγηθεί μια νύχτα όπου η φύση είχε ξεπεράσει τον εαυτό της.
Δέντρα είχαν σπάσει, ρέματα είχαν φουσκώσει, ποταμοί είχαν υπερχειλίσει.
Τα μελισσάκια μας βρισκόντουσαν στο φθινοπωρινό ρείκι και από πλευράς πλημμύρας δεν κινδύνευαν αφού ήταν σε ύψωμα.
Ήμασταν ανήσυχοι όμως και το επόμενο πρωί τρέξαμε να δούμε αν ήταν όλα καλά.
Πριν φτάσουμε, ένας πλάτανος που ήταν λίγο πριν τα μελίσσια μας έδωσε την βίαιη εικόνα που προηγήθηκε την νύχτα, αφού είχε κυριολεκτικά γίνει κομμάτια.
Όταν πήραμε την στροφή και κοιτάξαμε προς τα μελίσσια χλωμιάσαμε.
Διώροφα και βαριά μελίσσια είχαν μπατάρει.
Ευτυχώς που δεν αργήσαμε, που δεν έμειναν μέρες σε αυτή την κατάσταση.
Έτρεξα να τα σηκώσω, ήταν η μοναδική υπηρεσία που μπορούσα να τους προσφέρω εκείνη την στιγμή.