Το video εντόπισε και έστειλε ο Κώστας Παναγιωτίδης και τον ευχαριστώ!!!

Ποιος είπε ότι μόνο οι Έλληνες μελισσοκόμοι σπάνε τα νύχια τους και τα αυτοκίνητα τους στα βουνά και στα κράβαρα για λίγο μέλι;
Στην Αυστραλία συμβαίνουν και χειρότερα.
Μεταφέρουν άρον άρον τα μελίσσια τους στην Τασμανία σε δύσβατες περιοχές, και επειδή τίποτα δεν μπορεί να εισχωρήσει στα παρθένα αιωνόβια δέντρα και δάση, τα μεταφέρουν με ελικόπτερα.
Ο λόγος για το μέλι Leatherwood που είναι από τα σπανιότερα και ωραιότερα μέλια της Αυστραλίας.

Προχθές ένας αναγνώστης ο Μανώλης μου έστειλε το παρακάτω e-mail.

Βασίλη ανέβασε ένα θέμα με κηρήθρες με μικρότερα κελιά από αυτά που κυκλοφορούν στην αγορά νομίζω 5,3χιλ (και αν υπάρχουν πληροφορίες για αγορά φύλλων ή για καλούπι).
Διάβασα πχ στην σελίδα του (...) ότι ξένος ερευνητής που το δούλεψε είχε πολύ καλά αποτελέσματα κατά της βαρρόα.
Περιμένω νέα σου ελπίζω σύντομα

Ο Μανώλης ζήτησε να κοιτάξω λοιπόν το ενδεχόμενο για κηρήθρες με μικρότερα κελιά.
Αυτό με ξάφνιασε λίγο μα υποσχέθηκα να το ψάξω.

Ρώτησα λοιπόν κάποιον που αυτά τα θέματα τα έχει φαει με το κουτάλι!!!
Και είπε ότι...

Μπορεί να μοιάζει με κάτι που δημιουργήθηκε στο εργαστήριο, αλλά αυτή η ντοματιά-χταπόδι είναι απλώς ένα υβρίδιο που αναπτύσσεται από μία μόνο ρίζα, αλλά απλώνεται σε μια μεγάλη πέργκολα και δίνει δεκάδες χιλιάδες ντομάτες κάθε εποχή.

Με την πρώτη ματιά μπορεί να μοιάζει με φάρσα, ωστόσο πρόκειται για ένα ασυνήθιστο φυτό, ή καλύτερα για έναν ασυνήθιστο τρόπο καλλιέργειας της ντομάτας.

Το σπάνιο αυτό λουλούδι που ονομάζεται Neelakurinji, ανθίζει κάθε 12 χρόνια στην Ινδία και προσφέρει μαγικές εικόνες!

Στην Κεράλα, η οποία είναι γνωστή για την τροπική της βλάστηση, τις ειδυλλιακές και γραφικές παραλίες, βρίσκεται η πόλη Munnar, χτισμένη 1.600 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το Munnar είναι γνωστό για τις καλλιέργειες τσαγιού, καφέ και μπαχαρικών, οι οποίες, μαζί με την πλούσια θέα και τα ομιχλώδη βουνά, έχουν κάνει την πόλη αγαπημένο τουριστικό προορισμό.

Φίλες και φίλοι νομίζω πως ο σωστός μελισσοκόμος καλό είναι να έχει εναλλακτικές λύσεις εύκολες και λειτουργικές για όλες τις ώρες.
Επειδή ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου προκύψει το πρόβλημα, καλό είναι να ξέρεις από πριν τι θα κάνεις.
Όπως εγώ πχ που θέλησα να χρησιμοποιήσω τα πιατάκια για τροφοδοσία σιροπιού που είχα στην αποθήκη μου και τελικά βρήκα μόνο 15.
Τα υπόλοιπα είχαν κάνει φτερά.
Τα πιατάκια που χρησιμοποιούσα τα αγόραζα 70-80 λεπτά το κάθε ένα πριν χρόνια, ίσως τώρα και να ανέβηκαν οι τιμές τους.
Με λίγα λόγια τα χρήματα για αγορά νέων πιάτων αν τα διέθετα ξανά θα ξεπερνούσαν την τιμή της ζάχαρης κατά πολύ.