Από την σημερινή ημέρα περίμενα κάτι καλύτερο οφείλω να ομολογήσω.
Γιατί η υγρασία το πρωί τερμάτισε τα κοντέρ κυριολεκτικά.
Ωστόσο όλο αυτό το πακέτο, φύση-καιρός-μελιτοέκκριση βλέπω ότι είναι ποιο περίπλοκο από όσο νομίζουμε.
Τα πράγματα μάλλον δεν είναι τόσο απλά, δηλαδή έχω υγρασία άρα παίρνω μέλι, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και η τάση της υγρασίας.
Για να καταλάβετε τι εννοώ δείτε το παρακάτω γράφημα.

Οι στρεσογόνοι παράγοντες στις μέλισσες μπορεί να είναι αρκετοί, και ενεργώντας ατομικά σε κάθε μέλισσα ή συλλογικά σε όλο το σμήνος μπορούν να προκαλέσουν το θάνατο της αποικίας.
Πάμε να γνωρίσουμε ορισμένους από τους παράγοντες που προκαλούν στρες στις μέλισσες.

Αποπνικτική ζέστη

Οι κυψέλες θα πρέπει να διατηρούνται σε σταθερή θερμοκρασία που κυμαίνεται από 34 έως 38 βαθμούς.
Το ίδιο ισχύει και για την υγρασία, η οποία πρέπει να παραμένει σταθερή στο 80% περίπου.
Οι μέλισσες έχουν θερμουποδοχείς στις κεραίες τους που αντιλαμβάνονται τις αλλαγές της θερμοκρασίας στο περιβάλλον και τους επιτρέπει να προσαρμοστούν.

Νέας τεχνολογίας υδροφοβικές αυτοδικτυούμενες ακρυλικές  ρητίνες.
Ελεγμένο από το Τμήμα Μελισσοκομίας του Γεωπονικού Πανεπιστημιού Αθηνών.
Έλλειψη τοξικότητας για το πληθυσμό των μελισσιών.
Υψηλή πρόσφυση.
Υψηλή αντοχή στην υγρασία.
Μεγάλη  αντοχή σε εξωτερικές καιρικές συνθήκες.
Υψηλή  διείσδυση στις ξύλινες επιφάνειες.