Παρακολουθώ τις εξελίξεις με τον κορωνοϊό από όταν ακόμα το πρόβλημα ήταν μόνο στην Κίνα.
Ο ιός ξεπέρασε τα σύνορα και έγινε παγκόσμιο πρόβλημα, έγινε πανδημία.
Ασφαλώς και πρέπει να υπακούμε στις εντολές της πολιτείας, της κάθε πολιτείας σε όποια χώρα κι αν βρισκόμαστε για το κοινό καλό.
Είναι όμως μέγα λάθος κατά την ταπεινή μου άποψη να μην βλέπουμε και τις υπόλοιπες απειλές που κρύβει αυτή η κατάσταση πέραν αυτής της δημοσίας υγείας.

Στην φωτογραφία βλέπουμε μια κυψέλη που είχε μόνο τέσσερις κηρήθρες.
Ο μελισσοκόμος δεν φρόντισε να δώσει έγκαιρα νέα πλαίσια και έτσι οι μέλισσες έχτισαν μόνες τους άλλες τέσσερις.
Αυτό είναι ένα λάθος που οι νέοι μελισσοκόμοι δεν πρέπει να κάνουν.
Κάποιοι συνάδελφοι μας μάλιστα δεν διστάζουν να δώσουν πλαίσια μόνο με σύρματα για να τα χτίσουν οι μέλισσες.
Αλήθεια τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση έχουμε αναρωτηθεί;

Δεν ξέρω τι να γράψω σε αυτή την ανάρτηση.

Σήμερα το πρωί στις 9.00 ο φίλος μου ο Γιάννης που έχει τα μελίσσια του δίπλα από εμένα με πήρε τηλέφωνο ότι υπάρχουν νεκρές μέλισσες μπροστά από τα μελίσσια.
Να σημειωθεί ότι χτες πήγα στα μελίσσια και δεν υπήρχαν νεκρές μέλισσες.
Σήμερα στο εν λόγω μελισσοκομείο πήγα στις 16.00 το απόγευμα και στο δρόμο συνάντησα ένα τρακτέρ με μια δύτονη τουρμπίνα που επέστρεφε από το ράντισμα.
Η εικόνα στο μελισσοκομείο αποκαρδιωτική...
Οι μέλισσες ήταν χούφτες νεκρές έξω από τις κυψέλες και εξακολουθούσαν να πεθαίνουν μέχρι αργά το βράδυ.
Τα μελίσσια ήταν ιδιαιτέρως επιθετικά.
Δεν δούλευαν, δεν πετούσαν και το νέκταρ δεν έσταζε από τις κηρήθρες.

Σχόλιο Melissocosmos