Ενίσχυση παραφυάδας λίγο πριν χειμωνιάσει, συμβουλές σε τρία βιντεακια από έμπειρο μελισσοκόμο.
Δείτε τα βίντεο

Πρόκειται για ένα μελαγχολικό άρθρο μα πρέπει να τα λέμε και αυτά.

Όταν ήμουν μικρός θυμάμαι ότι στα μέρη μου έβρεχε πολύ.
Και στα ρέματα κυλούσε νερό μέχρι τον Μάιο.
Πλέον βρέχει καταρρακτωδώς, το νερό πέφτει απότομα τα ρέματα φουσκώνουν αλλά σε λίγες μέρες παύει να κυλάει νερό σε αυτά.
Ίσως επειδή αποψιλώθηκαν τα δάση που κρατούσαν την ορμή των νερών και έγιναν χωράφια.
Ίσως γιατί τρελάναμε το κλίμα δεν ξέρω...
Αυτό που ξέρω είναι πως τα μελίσσια μας κινδυνεύουν από τέτοιες καταστάσεις.
Και ο μελισσοκόμος μπορεί με μια σειρά κινήσεων να γλιτώσει από την καταστροφή.

Στην φωτογραφία βλέπουμε μέλισσα να συλλέγει σε άνθη Ακακίας.

Ενημερώνομαι από άρθρο του περιοδικού της Απιμόντια...

Στην Ουγγαρία το 1885 τα δάση Ακακίας κάλυπταν το 2.1% των εδαφών της χώρας.
Τότε οι αρχές άρχισαν να φυτεύουν Ακακίες και έως το 1985 δηλαδή 100 χρόνια αργότερα το ποσοστό των δασών Ακακίας που κάλυπταν δασικά εδάφη ανήλθε στο 21.5%.
Δεκαπλασιάστηκαν δηλαδή τα δάση Ακακίας μέσα σε 100 χρόνια.
Έτσι η Ακακία έγινε η βάση της μελισσοκομίας για την Ουγγαρία.
Η Ουγγαρία το 1985 παρήγαγε 10 χιλιάδες τόννους μελιού.
Από αυτά οι 7.5 χιλιάδες τόννοι ήταν μέλι από Ακακία.
Ακούστε όμως.